Trwają prace przy podwoziu. Przystępując do budowy podwozia było dla mnie oczywistym, że kółka będą się kręcić. Konstrukcja kółka przedniego została zaprojektowana tak, że w sposób naturalny pozwoliła osiągnąć ten efekt, więc nic nie wzbudziło moich podejrzeń. Jednakże gdy przygotowałem kółka podwozia głównego i zacząłem studiować sposób ich osadzenia na osi obrotu okazało się, że dla autora opracowania koncepcja kół ruchomych chyba nie była tak oczywista. Oto ilustracja konstrukcji proponowanej przez autora:
Dwa wyjaśnienia do rysunku - tytułem wstępu:
1. Element oznaczony symbolem WXIV jest fragmentem drutu będącego usztywnieniem goleni i osią, na której ma być osadzone kółko.
2. Element 33d został narysowany nie po tej stronie koła, co trzeba - pełni on funkcje podkładki dystansującej między piastą koła a golenią i powinien się znaleźć właśnie po stronie goleni.
I teraz istota problemu: jeżeli krążek 33c, który imituje felgę, skleimy z krążkami tworzącymi oponę (inaczej sobie tego nie wyobrażam - opona nie kręci się wszak na feldze), to kółko nałożone na oś będzie się z niej zsuwać, bo nie przewidziano żadnego zabezpieczenia (zakończenia osi) przed takim zjawiskiem. Ponadto przez krążek 33c oś nie powinna przechodzić na wylot.
Wykombinowałem więc proste rozwiązanie polegające na tym, by oś zakończyć krążkiem przyklejonym na stałe, który zabezpieczy koło przed spadaniem. W tym celu najpierw "wydziobałem" gniazdo na głębokość ok. 1 mm, w którym należało ukryć taki krążek:
Krążek o średnicy nieco mniejszej, niż samo gniazdo, wykonałem z tektury 0,5 mm. Okleiłem go dodatkowo krążkami z kalki technicznej, podobnie wkleiłem taki krążek z kalki do gniazda. Powstało w ten sposób coś w rodzaju łożyska slizgowego, dzięki któremu - jak sądzę - koło względem krążka powinno się obracać z nieco mniejszymi oporami. Być może to nadmiar ostrożności, ale uznałem, że nakład pracy jest żaden, a na logikę biorąc zaszkodzić to nie powinno. Nałożyłem koło na oś, następnie osadzilem na osi krążek, wpuszczając go tak, by luz między nimi był minimalny ("łożysko" pozwoliło mi ten luz dość znacznie skasować, bez szkody dla lekkosci obrotu) i skleiłem krążek z osią cyjanopanem (przepraszam za słabą ostrość - przyjrzałem się temu zdjęciu dokładniej już po zrobieniu kół, więc było za późno na poprawkę
):
Zakryłem całość elementem 33c:
"Modelarzy-weteranów"
przepraszam za obszerność opisu tego dość trywialnego problemu, jest on raczej adresowany do tych, którzy przygodę z modelarstwem dopiero zaczynają. Sam jeszcze nie zdążyłem zapomnieć, jak trudno nieraz dochodzi się do takich prostych rozwiązań...I na koniec jeszcze rzut oka na podwozie przednie i główne, gotowe do montażu:
. No cóż, moje przekonanie, że powinno być inaczej, ma chyba swoje źródło w odleglej przeszłości, kiedy to kleiłem modele nie tylko po to, by je skleić, lecz by się nimi również bawić. Koła (i śmigła) w samolotach kręcić się musiały - bo cóż to za frajda ślizgać się zamiast kołować na start? I tak mi to zostało do dzisiaj... 
:
).
Chyba już wiem, 
Jest podpisany jako "ram air turbine", ale wciąż niewiele mi to mówi... 
:
