postanowiłem zaprezentować wycinankę z Modelika - Grummana J2F-5 Ducka. Prezentacja nie jest sponsorowana a jej celem jest zapoznanie z modelem potencjalnych nabywców. Tego rodzaju prezentacje są popularne na Kartonbau - chyba mogą się przydać wszystkim.
Okładka wycinanki wygląda tak:
Autorem jest p. Ryszard Maj, cena na stronach www od 27 do 33 zł (warto zwrócić uwagę na tę rozpiętość). Tym razem Modelik postawił zdecydowanie na jakość - okładka jest z grubszego papieru niż zwykle, druk miał miejsce w Drukarni Wydawnictwa "Modelik" (własna drukarnia wydawnictwa?), 8 arkuszy jest na twardym kartonie, 4 na cienkim papierze. Karton wydaje się być dobrej jakości.
Model jest przewidziany do zbudowania na szkielecie "okrętowym" (długość na podłużnicy ok. 24 cm, szerokość na dźwigarze płata górnego ok. 27 cm - czyli średnia wielkość):
- wystarczy dodać, że statecznik pionowy ma pięć żeberek i dwa dźwigary, osobną skomplikowaną konstrukcję stanowi pływak (tzw. centralny rodanowy), nieco mniej szczegółowo opracowane są skrzydła. Brak w nich oddzielonych lotek (nie ma także oddzielonych sterów), a zastosowany "brudzing" na krawędzi natarcia lotek (symulacja oddzielonej przestrzeni) praktycznie uniemożliwia poprawne ich wykonanie na własną rękę. Brudzing w modelu pojawia się tylko na krawędziach natarcia lotek i sterów - nie ma żadnych innych śladów eksploatacyjnych (rdza, zadrapania itp. - moim zdaniem wielka szkoda).
Ciekawostką jest to, że w modelu można wykonać komorę wewnątrz pływaka służącą do przewozu dwóch rannych ludzi (albo rozbitków) - "szybki" na burcie wychodzą właśnie na tę komorę:
Kolejną ciekawostką jest możliwość zbudowania ślicznej pomarańczowej tratwy w skali 1:33... Tratwa jest osobnym rozbudowanym modelem, na który poświęcono prawie cały arkusz - moim zdaniem bardziej celowe byłoby przeznaczyć go na stery i lotki. Taka tratwa może się oczywiście przydać w dioramie, ale model z założenia jest przeznaczony do wolnej budowy:
Nieco uproszczone jest podwozie - a to akurat jest znaczek firmowy Grummana. Wydawca pokazuje trzy ciekawe rysunki ze schematem jego składania (powiem tylko, że jest to schemat prostszy niż w Wildcacie ale też nieźle zakręcony...), a potem zostawia nas w zawieszeniu (rymło mi się): tylko kilka części, nieśmiałe stwierdzenie w instrukcji że wnęki można wyciąć. Na szczęście są dokładne rysunki z widokiem siłowników i wsporników - można to samemu dorobić. Podwozie może być w trzech pozycjach: zamknięte, częściowo otwarte i całkowicie otwarte (tylko tak model ma szansę stać o własnych siłach - nie przewidziano wózka do przewozenia go). Problemem może być wykonanie kół - te narysowane mają na oponach napisy firmowe i oznaczenia - w trakcie szlifowania trudno będzie to zachować.
W ogóle ilość i dokładność rysunków to mocna strona tej wycinanki - nikt nie powinien się pogubić. Instrukcja jest ogólna, ale chyba wystarczy. Są pewne niejasności (np. zamieszczono dwa znaki rozpoznawcze ale bez numeru tych części - trzeba się domyśleć, że można je nakleić opcjonalnie na skrzydło górne - daje to wybór: gwiazdy mogą być białe albo lekko zszarzałe). Przewidziano również tzw. zapas dwóch (tylko) kolorów.
W modelu można zrobić rozbudowaną makietę silnika, dwie bomby, ale już karabin jest w postaci dwóch płaskich sklejek - duży minus. Wnętrze kabiny jest wyważone - niezbyt wiele detali (więcej i tak nie byłoby widać). Osłona kabiny jest dość prosta - wyjątkiem jest tylna sfera, którą trzeba będzie tłoczyć - na szczęście to mały element i łatwy do zrobienia w ten sposób. Zbyt uproszczone są śmigła - dwie sklejane na płask części, żadnej wypukłości, również ich mocowanie jest ubogie - znacznie prostsze niż w popularnym modelu Wildcata.
Można mieć pewne zastrzeżenia do malowania - o ile kolory wydają mi się dobrze dobrane (wierne w stosunku do schematów i zdjęć samolotów z okresu), o tyle powstała chyba różnica odcieni. Malowanie jest następujące: burty, statecznik i pływak granatowo-szare, górne powierzchnie stalowo-szare (ciemniejsze), spód jasnoszary. Problematycznie wyglądają tutaj powierzchnie górne obu płatów - są w kolorze jasnobłękitnym - innym niż wszystko pozostałe (również kolory znaków na burtach mają różne odcienie). Na oko wydaje mi się to błędem - być może tak nie jest. Na obrazku poniżej widać część błękitnego centropłata w pobliżu statecznika pionowego i poziomego (oba mają różne kolory zgodnie z ogólnym schematem):
Generalnie model nie jest łatwy - stanowi spore wyzwanie ale też może być nie byle jaką ozdobą kolekcji. Posiadacze starego Seahawka Curtissa z Modelcardu (ten na wielgaśnym pływaku) będą na pewno uradowani tym tematem - mnóstwo zastrzałów i linek. Jak powiedziałem - Modelik postawił na jakość, brakuje tylko jakiegoś "pazura" w postaci większego zdetalizowania widocznych miejsc (płaty, podwozie, śmigła, dodatki).
Na koniec kilka fragmentów arkuszy:
Chciałbym w taki sam sposób zaprezentować Glostera Pioneera z Orlika i Hawkera Typhoona z Gomixu - wszystko zależy od zainteresowania i przydatności takiej roboty. Mile widziane uwagi i propozycje odnośnie tego, co warto zamieścić w opisie.
Pozdrawiam,
TAD
