No to Yunior odmeldować się i wracać do roboty
A co do dłubaniny to im więcej czasu szperam po necie i w zbiorach ojca tym mnie to bardziej przeraża - może faktycznie łatwiej będzie go rozwalić i spalić - może się nikt nie kapnie że to wersja z Afganistanu czy Iraku
Okay teraz merytorycznie.
Obiecałem że będzie ciąg dalszy - to i będzie.
W dzisiejszym odcinku poglądowo spojrzymy na proces tajemniczo nazwany "szpachlowaniem."
Nazwa tego procederu nieraz budzi straszne skojarzenia wśród modelarzy kartonowych - tutaj droga brać modelarska może być spokojna i na pewno nikogo tutaj o tajemne praktyki NJM posądzać nie będą.
Zaczynamy :
Na począteg napiszę że możliwość łatwego zaszpachlowania dziury (ubytku) nikogo nie zwalnia z obowiązku pasowania ze sobą części i dążenia do uzyskania jak najlepszego efektu po sklejeniu.
Mamy babola :
Na załączonym zdjęciu widać paskudną szparę, której usunięcie było praktycznie niemożliwe bez użycia szpachlówki.
Zaim jednak przystąpimy do zapychania dziury musimy użyć papieru ściernego w celu wyrównania powierzchni. By jasno wyjaśnić o co mi chodzi wykonałem prosty rysunek w programie paint :
Jest to rzut poprzeczny na 2 sklejone ze sobą elementy w miejscu powstania szczeliny.
Teraz gdy miejsce łączenia elementów jest równe (czerwona linia) możemy przystąpić do nakładania szpachli. Opis szpachlówek znajdziecie w dziale ABC tego forum więc ja tylko pokażę jakiej ja używam :
natomiast do nakładania służy mi taki oto przyrząd :
(patent ten często jest uzywany przez dentystów w podobnym celu
- dostępny w sklepie z artykułami medycznymi).
Oczywiście szpachlę nakładamy tylko tam gdzie jest to konieczne - mniejwięcej tak :
Teraz pozostaje poczekać do wyschnięcia. Tutaj czas jest stosunkowo krótki i przy szpachli Humbrola czy Revela wynosi ok 20 minut (z zapasem bo czasem potrafi zasychać już na szpachelce).
Bierzemy się do szlifowania. Do tego celu używamy bardzo delikatnego papieru ściernego. Stwierdzenie "delikatny" jest bardzo mało precyzyjne więc wyjaśnię pojęcie "gramatura papieru ściernego". Podaje się ją w liczbach i im jest ona większa tym papier jest drobniejszy (delikatniejszy).
Jako że nie znam się na tym wszystkim napiszę że papierem 80 zdziera się tynki, nas natomiast interesują papiery o gramaturze od 500 do 1200. Na początek możemy przeszlifować miejsce szpachlowania nieco "mocniejszym" papierem (w granicach 500 - 600) a wykończyć papierkiem 1000 - 1200. Do wykończenia warto też użyć papieru wodnego (do szlifowania na mokro) celem uzyskania idealnie gładkiej powierzchni.
Wszystkie wywody na temat papieru są czysto podparte moja techniką i jeśli ktoś używa papieru 2000 jego sprawa bo też się da.
Efekt prawie końcowy jest mniejwięcej taki :
Specjalnie napisałem "prawie" bo nieraz bywa tak że konieczne są popraki. Niektóre z nich wyjdą dopiero po malowaniu (tutaj zawsze warto najpierw "przejechać" cały model podkładem by potem nie paść na kolana po finalnym malowaniu).
Narazie to tyle choć do szpachlowania jeszcze nie raz wrócimy. Na koniec poinformuje że model jest w bardziej zaawansowanym stadium rozwoju niż pokazują to zdjęcia (wykonane jakiś czas temu). Obecnie z braku czasu zabawiam się głównie właśnie w uzupełnianie ubytków, szlifowanie i takie tam.
c.d.n.
P.S. Taka mała fotka z materiałem porównawczym w postaci AH-64 :
Pozdrawiam
).
